Raoul van Dort
Zoals automobilisten weer langzaam aan winterbanden beginnen te denken switchen de meeste wielerliefhebbers in de herfst van hun racefiets naar hun mountainbike om in de bossen hun conditie op peil te houden. Dat geldt ook voor mij. De met medewerking van Staatsbosbeheer uitgezette routes in de Sonse bossen behoren tot de mooiste van Brabant. Net als ruiterpaden worden ze aangeduid met speciale bordjes. Twee dichte rondjes met daarboven een driehoek, waarvan de punt de voorgeschreven rijrichting aangeeft. Wel zo makkelijk dat iedereen weet wat hij op die paden kan verwachten, toch?
Nee dus! Regelmatig blijkt dat veel mensen de betekenis van deze bordjes helemaal niet kennen. Ik haast mij om te zeggen dat de bordjes uiteraard geen vrijbrief inhouden voor fietsers om met hun blik op oneindig, de paden onveilig te maken. Zeker niet waar de smalle fietspaadjes wandel- of ruiterpaden kruisen, of hier een stuk mee gelijk op lopen.
Bij mooi weer vinden er in het bos nu eenmaal vele vormen van recreatie plaats.
Toch gaat het rekening houden met elkaar niet altijd goed. Een ergernissen top drie, uit het perspectief van, vergeeft u mij, de mountainbiker!
Op drie staat wat mij betreft de veel te forse houtkap door de Gemeente die eerder in Forum al aandacht kreeg. Ook langs de mountainbikeroutes verdwenen vele bomen waardoor het parcours niet alleen kaler en saaier is geworden, maar ook natter bij regen en droger bij zon. De zandpaden worden modderiger of muller hetgeen het fietsen voor velen minder plezierig maakt. Bovendien schuilt er veel gevaar in de achtergebleven stronken en wortels die, in plassen of onder sneeuw, niet meer zichtbaar zijn.
Op twee de wandelaars die ook wel eens over die grappige smalle slingerpaadjes tussen de bomen willen lopen en zich hierbij niet realiseren dat onderaan die heuvel een fietser door de bocht kan komen zeilen. Nog ergerlijker zijn hun loslopende honden. Niet zelden happen zij, geschrokken door onze felgekleurde outfits, naar onze kuiten of veroorzaken zij lelijke valpartijen.
Van Dort Letselschade is gespecialiseerd in de juridische begeleiding van slachtoffers van letselschade.
We behartigen uitsluitend de belangen van slachtoffers en zijn onafhankelijk van verzekeraars. Onze dienstverlening kenmerkt zich door deskundigheid en ervaring op gebied van letselschade, waarbij we het belang van het slachtoffer centraal stellen.
Met stip op de eerste plaats staan bij mij sinds kort echter de onverlaten die op hun crossmotoren ons fietsparcours onveilig maken. Niet alleen begeven zij zich in de bossen sowieso op verboden terrein, ze vernielen tevens de met zorg aangelegde bochten en storen zich bovendien totaal niet aan de voorgeschreven rijrichting! Daarmee veroorzaken zij levensgevaarlijke situaties omdat de vaak zeer smalle paadjes het elkaar passeren onmogelijk maken. Onnodig om te zeggen dat bij een botsing beide partijen groot risico lopen op serieus letsel.
Daar ligt meteen ook de link naar mijn werk. Zouden die crossers zich realiseren dat als ze al een WA-verzekering hebben afgesloten, deze geen dekking biedt bij ongelukken buiten de openbare weg? Bovendien wordt schade ontstaan tijdens snelheids- of behendigheidsritten, ook op de openbare weg, meestal uitgesloten van dekking. De motorcrossers zullen dus de door hen veroorzaakte letselschade zelf moeten betalen en die kan behoorlijk oplopen!
Hopelijk houden we voortaan allemaal wat beter rekening met elkaar want voorkomen blijft beter dan genezen!
