Raoul van Dort
Letselschaderegeling gaat niet alleen om schade die je merkt in je beurs. Er dient ook betaald te worden voor immateriële schadecomponenten als pijn, hinder, ongemak of gederfde levensvreugde. Dit heet smartengeld. Onze wet bepaalt dat alleen het slachtoffer zelf recht heeft op vergoeding van deze schade. Anderen, zoals de moeder van een kind of een echtgenoot, hebben in principe geen recht op smartengeld wanneer hun dierbare door toedoen van een ander ernstig letsel heeft opgelopen of zelfs is overleden. Dat is alleen anders wanneer zij bij het ongeval zelf aanwezig waren en door de shock, zelf medisch aantoonbaar geestelijk letsel hebben opgelopen.
Zo heb ik ooit, toen ik nog voor een verzekeraar werkte, aan de gebroken ouders van een door een verkeersongeval overleden kind moeten uitleggen dat ze geen recht hadden op schadevergoeding. De koude rillingen lopen nog over mijn rug als ik aan dat gesprek terugdenk! Het verdriet van de ouders was uiteraard onmetelijk groot en toch heeft de wetgever het juridisch als ?waardeloos? beoordeeld. Een wetsvoorstel om hier verandering in te brengen, met vaste bedragen voor naaste verwanten, heeft het niet gehaald in de Eerste Kamer. Het is niet te betalen dus doen we het ook maar niet moet men gedacht hebben. Dat kan toch niet waar wezen? hoor ik vaak. Het gaat in tegen ieders rechtsgevoel.
Van Dort Letselschade is gespecialiseerd in de juridische begeleiding van slachtoffers van letselschade.
We behartigen uitsluitend de belangen van slachtoffers en zijn onafhankelijk van verzekeraars. Onze dienstverlening kenmerkt zich door deskundigheid en ervaring op gebied van letselschade, waarbij we het belang van het slachtoffer centraal stellen.
Onze wetgever stelt zich nog altijd terughoudend op. Dat komt omdat niemand weet hoe je leed in geld moet uitdrukken. Hoe meet je pijnklachten en waardeer je iemands verdriet? Wij willen hier toch geen Amerikaanse toestanden, heet het dan. Ook de toegekende bedragen aan slachtoffers zijn in Nederland relatief laag in verhouding tot sommige andere landen. Het niveau is bovendien al jaren redelijk constant. Bij de vaststelling van smartengeld kunnen allerlei factoren een rol spelen. De aard van het letsel, de duur en omvang van de beperkingen, de invloed hiervan op het werk en de vrije tijd, de leeftijd van het slachtoffer, en ga zo maar door. De hoogst toegekende vergoeding schommelt momenteel rond ? 150.000,-. Voor de bepaling van de hoogte wordt vaak gekeken naar Rechterlijke uitspraken in vergelijkbare gevallen. Die worden regelmatig gepubliceerd.
Dit leidt voor niet-juristen tot een uiterst wonderlijke prijslijst. Een paar voorbeelden, waaruit wat mij betreft ook de terughoudendheid van de rechter blijkt. 7-jarig meisje wordt door hond in haar gezicht gebeten. Na operatie resteren drie blijvende littekens op haar wang: ? 1.000,- 21-jarige man, door verkeersongeval breuk linkerbovenbeen, 3 maanden ziekenhuis, 8 maanden revalidatie, beenlengteverschil en schoenaanpassing, kan niet meer voetballen: ? 10.000,-. 18-jarige vrouw, pratend aan de rand van de dansvloer met vriend met glas in zijn hand. Vriend kreeg een duw van wilde danser, glas in oog vrouw, blijvend aan één oog blind. Langdurige behandeling bij psycholoog: ? 20.000,-. Hoezo angst voor Amerikaanse toestanden? Het beste advies lijkt me nog om met zoveel mogelijk mensen over je verdriet te praten. Gedeelde smart is immers halve smart. Of dit Recht is of krom mag u uiteraard zelf bepalen.
