Familie

Wanneer je door een ongeval ernstig letsel oploopt, gebeurt het dat de gevolgen van dat letsel blijvend zijn en zich ook in de toekomst blijven manifesteren. Dat kan ertoe leiden dat bijvoorbeeld inkomensverlies zich over een lange periode uitstrekt, soms tot aan de pensioendatum en zelfs daarna. Bij letselschade wordt de schade vastgesteld door te kijken naar de situatie zoals die zou zijn geweest zonder het letsel, en de situatie zoals die werkelijk is, dus met het letsel. Het verschil is de schade.

Dat gebeurt ook zo bij inkomensverlies. De schade is het verschil tussen de inkomensontwikkeling die er zou zijn geweest en die met het letsel. Zo op het eerste oog lijkt dat een eenvoudige oefening. Dat is echter slechts schijn. Want hoe zou die toekomst zich hebben ontwikkeld zonder het letsel, en hoe ontwikkelt die toekomst zich met het letsel? Het zijn ondoorzichtige situaties die met elkaar moeten worden vergeleken. Zeker bij jonge slachtoffers is dat lastig. Hoe zou het kind zich hebben ontwikkeld zonder het letsel? Was hij in de voetsporen van zijn ouders getreden? Of was hij een hele andere richting op gegaan? Wat zou hij hebben verdiend? Wat is redelijk?

Dat geeft vaak aanleiding tot langdurige discussies. Is het reëel daarbij te kijken naar wat de (groot-)ouders, broers of zussen hebben gedaan? Ik betrek het even op mezelf. Mijn opa was werkzaam bij de politie, en ging daarna in de horeca. Mijn vader was militair. Ik ging naar de officiersopleiding. Het liep uiteindelijk anders en ik werd jurist. Mijn zoon is werkzaam in de horeca, mijn dochter is juriste. Aan mijn vrouws zijde herken ik in mijn dochter de muzikale kwaliteiten van haar opa en bij mijn zoon diens humor. De appel valt niet ver van de boom. Desalniettemin gaan ze ieder hun eigen weg. Maar de familieband is daarbij onmiskenbaar en bepaalt mede hun leven.

Ik denk dat familiaire afkomst een relevante factor kan zijn om toekomstschade in te schatten. Het draagt bij aan de te maken inschatting.